Kenali Asas Pelaburan

KITA sering mendengar orang ramai bercakap atau berbincang mengenai pelaburan. Isu pelaburan kebelakangan ini begitu hangat diperkatakan dan sudah menjadi satu topik perbualan umum.

Justeru, tidak hairan jika ramai menganggap pelaburan dan spekulasi adalah satu perkara yang sama. Bagi mengelak dipengaruhi kegiatan spekulasi berkenaan, pelabur terutama pelabur baru perlu mengenali asas pelaburan.

Kebiasaannya, sebelum seseorang pelabur khususnya pelabur di pasaran saham memulakan pelaburan, dia mungkin tidak mempunyai pengetahuan mengenai selok-belok pelaburan.

Pelabur berkenaan mungkin bergantung sepenuhnya kepada remisier atau broker saham untuk memberitahunya mengenai prosedur urus niaga dan peraturan pasaran saham.

Selain itu, kebanyakan pelabur pula mungkin membuat keputusan untuk berurus niaga berdasarkan khabar angin dan spekulasi.

Walaupun, ada antara mereka yang berjaya memperoleh keuntungan segera, namun lama-kelamaan ia bertukar kepada kerugian kerana terus bergantung kepada khabar angin dan spekulasi berkenaan.

Ini disebabkan pelabur kecil terbabit biasanya mempunyai dana yang terhad dan tidak mampu bertahan lama di pasaran.

Secara umumnya, pelaburan boleh didefinisikan sebagai `satu pertukaran wang tunai atau pembelian aset dengan harapan bahawa aset itu akan membawa keuntungan pada masa depan dalam bentuk faedah, dividen, sewaan atau kenaikan harga'.

Perkataan `aset' bermaksud aset tetap dan aset kewangan. Aset tetap ialah aset nyata iaitu harta yang bersifat kebendaan dan mencerminkan nilai sebenar seperti tanah, rumah, kenderaan dan peralatan.

Aset kewangan pula ialah sesuatu harta yang bersifat tuntutan berdokumen terhadap pemilikannya dan agak sukar menentukan nilai sebenarnya seperti saham, simpanan tetap dan insurans.

Perlu ditekan di sini, perkataan `dengan harapan' bermakna ia membabitkan risiko iaitu kemungkinan mengakibatkan kerugian.

Setiap pelaburan pasti mempunyai risiko. Jika seseorang melabur di pasaran terbuka, risiko yang perlu ditanggungnya ialah perubahan harga sesuatu saham berkenaan.

Berdasarkan definisi itu, jelas bahawa ada pelbagai bentuk pelaburan. Menyimpan wang di dalam akaun simpanan, membeli hartanah dan membeli kenderaan adalah antara contoh pelaburan.

Malah, menyimpan wang dalam `tabung buluh' juga dianggap sebagai pelaburan iaitu memberi pulangan atau faedah ketika berlaku deflasi iaitu ketika harga barangan atau perkhidmatan turun.

Berikutan wujud pelbagai bentuk pelaburan, seseorang pelabur perlu bijak menentukan matlamat pelaburannya. Selain risiko, antara ciri lain yang harus dipertimbangkan ialah bentuk pulangan, kecairan dan ketidaktentuan pasaran saham.

Bentuk pulangan sesuatu pelaburan biasanya merangkumi pulangan tetap dan keuntungan modal. Sesetengah pelaburan hanya memberi pulangan dalam bentuk pulangan tetap seperti akaun simpanan, simpanan tetap, bil Perbendaharaan dan bon.

Pelaburan yang tidak menjanjikan pulangan secara tetap tetapi dalam bentuk keuntungan modal yang tinggi ialah seperti pelaburan emas dan berlian.

Pelaburan yang bergantung kepada keuntungan modal biasanya memberi pulangan yang tinggi berbanding pelaburan yang memberi pulangan tetap. Bagaimanapun, pelaburan yang memberi keuntungan modal sahaja adalah lebih berisiko berbanding pelaburan yang memberi pulangan tetap.

Dalam jangka panjang, pelaburan di pasaran saham terbuka memberi pulangan yang lebih tinggi berbanding kaedah pelaburan simpanan akaun tetap.

Sumber : Internet/Berita Main Saham

Aspek Kecairan Dalam Pelaburan

MINGGU ini kita membincangkan mengenai aspek kecairan (liquidity) dalam pelaburan. Istilah ini bermaksud kemudahan untuk menukar sesuatu bentuk pelaburan kepada tunai di dalam jangka masa singkat tanpa menanggung kos urus niaga yang tinggi.

Berdasarkan fakta, ramai bakal pelabur lebih suka memilih pelaburan yang mempunyai tahap kecairan yang tinggi. Menurut hukum ekonomi permintaan dan penawaran, lebih tinggi tahap kecairan sesuatu pelaburan, maka lebih rendah pulangannya.

Pelaburan yang mempunyai tahap kecairan yang tinggi seperti akaun simpanan, simpanan tetap dan bon, di mana pelabur boleh menunaikan atau menukar pelaburannya pada harga pokok kepada wang tunai dalam kadar segera tanpa membabitkan kos urus niaga yang tinggi.

Manakala pelaburan yang mempunyai tahap kecairan rendah seperti hartanah atau aset tetap akan mengambil masa yang lebih lama dan membabitkan kos urus niaga yang agak tinggi.

Seseorang mungkin terfikir pelaburan di pasaran saham terbuka boleh diklasifikasikan sebagai mempunyai tahap kecairan yang tinggi kerana saham biasanya boleh dijual atau ditukar kepada wang tunai dalam tempoh beberapa hari. Namun, realitinya, saham boleh menjadi satu pelaburan yang tidak mudah cair.

Antara sebab utama keadaan itu ialah kebanyakan pelabur mungkin dibelenggu oleh `perangkap psikologi'. Pelabur tidak mahu menjual pegangan mereka di bawah paras harga belian sesuatu saham ketika pasaran jatuh.

Mereka lebih rela menunggu dan berharap pasaran akan naik semula, tetapi jika diteliti, sesuatu kejatuhan pasaran (bear market) mungkin mengambil masa sehingga dua hingga tiga tahun.

Justeru, pelabur berkenaan terpaksa menunggu dalam jangka masa itu untuk melakukan urus niaga dan seterusnya mendapat keuntungan. Antara sebab lain ialah seseorang pelabur itu mungkin tidak boleh menjual pegangannya apabila tiba masa untuk menjual.

Ciri terakhir pula ialah ciri ketidaktentuan (uncertainty) yang mana lebih berkisar kepada faktor `harapan' dan `risiko'. Ini disebabkan sesetengah bentuk pelaburan sukar untuk menjangka pulangannya berbanding pelaburan lain.

Misalnya, simpanan tetap boleh dikategorikan sebagai satu pelaburan yang selamat di dalam keadaan biasa. Namun begitu, ramai juga pelabur yang terperangkap seperti apa yang berlaku di Indonesia di mana beberapa bank dan syarikat kewangan terpaksa ditutup atau diambil alih pengurusannya ekoran krisis kewangan pada 1997.

Pelaburan di pasaran saham terbuka juga mempunyai tahap ketidaktentuan pulangan yang sangat tinggi. Harga saham yang stabil pada hari ini mungkin akan jatuh menjunam pada masa depan, begitu juga sebaliknya.

Kebanyakan pelabur baru di pasaran saham terbuka tidak memahami konsep ini. Mereka secara melulu bergantung kepada remisier atau khabar angin dan seterusnya menjangka pelaburan mereka akan menepati jangkaan dan memberikan pulangan yang besar.

Seseorang tidak boleh mendapatkan sesuatu tanpa membabitkan kos. Pelaburan saham di pasaran bebas hanya memberi pulangan yang tinggi disebabkan ketidaktentuannya.

Jika anda tidak sanggup menanggung risiko ketidaktentuan ini, adalah lebih baik jika anda memilih pelaburan yang lebih selamat seperti simpanan tetap, amanah saham tertutup dan sebagainya

 

Sumber : Internet/Berita  Main Saham